عفو کن؛ هیچ مکافات مکن

 

- ببخشید.

+ آخر این چه کاری است که کردی؟ بخشیدم. خدا ببخشد. ولی از تو بعید است. انتظار نداشتم. تو چرا؟ این هم کار بود که کردی؟

- شرمنده‌ام.

+ شرمندگی که نشد حرف . جوابم را بده. چرا این کار را کردی؟

- چی بگم. ببخشید

+ گفتم که. بخشیدمت. اما نمی‌فهمم بر چه اساسی این کار را کردی

 

در این جور مواقع، گرفتار شده‌ای؟ هر چه عذرخواهی می‌کنی، طرفت می‌گوید بخشیدم و باز هم سرکوفت و سرزنش و چرایی‌هاست که در کلامش می‌شنوی. یا حتی بدتر، خودت اینگونه بوده‌ای؟ که خطایی را ببخشی و در کلام، ولو به دقایقی او را سرزنش و نکوهش کنی و گاهی حتی، تنبیه.

 

الهی که اینگونه نباشیم که اگر بودیم، در اصل عفو و بخششی نکرده‌ایم که عفو و گذشت، سرزنش ندارد.(1) بگذر. رها کن. کش نده.

 

آثار عفو و گذشت را در اینجا بخوانیم

1. الإمامُ علیٌّ علیه السلام :ما عَفا عَنِ الذَّنبِ مَن قَرَّعَ بِهِ .( غرر الحکم : 9567)

امام على علیه السلام : کسى که به واسطه گناه کسى را سرزنش کند، گذشت نکرده است.